KUZUSHI: de voorbereidende fase.

Het door trek- en/of duwbewegingen van de arm(en) uit balans halen van de tegenstander om deze in een positie te brengen van waaruit hij makkelijk te werpen is. De richting van de kracht (trekken, duwen, heffen, drukken) moet afgestemd worden op de erop volgende werptechniek.

Als men de tegenstander uit balans wil brengen moet men proberen om hem buiten zijn grondvlak te trekken of te duwen. Deze armbewegingen hebben een explosief karakter, omdat ze met een hoge snelheid moeten worden uitgevoerd, tegen de weerstand van de tegenstander in.

• Roppo no Kuzushi

  – de zes richtingen van balansverstoring: rechts, links, schuin rechtsvoor, schuin linksvoor, schuin rechtsacter, schuin linksachter.

• Happo no Kuzushi

  – Zelfde als bovenstaande waaraan toegevoegd recht vooruit en recht achteruit; in totaal acht richtingen.

TSUKURI: de inzet.

De juiste houding aannemen voor de eigenlijke worp. Het lichaam wordt in een zo gunstig mogelijk positie gebracht, van waaruit door de armen (statisch), de romp en de benen de meeste kracht voor de eigenlijke werpbeweging aangewend kan worden. In de romp zien we stabiliserende contracties tijdens til-en-blokkeer en flexie-rotatie bewegingen. In de benen spelen vooral strekbewegingen bij afzet en tillen een belangrijke rol.

De actie moet snel gebeuren, omdat de tegenstander anders zijn balans kan herstellen. De tijd die ligt tussen de balansverstoring en de eigenlijke worp moet zo kort mogelijk zijn.

KAKE: de eigenlijke worp.

De specifieke werpactie, het essentiële deel van de beweging. Deze beweging zal zo snel mogelijk explosief moeten gebeuren, waarbij de strekbeweging van de benen erg belangrijk is. Er zijn ook nog enkele andere beenbewegingen, zoals zwaai- (harai), veeg- (barai) en haak- (gari) bewegingen. Bij werptechnieken maakt men gebruik van het hefboomprincipe.

Hoe verder het aangrijpingspunt van de kracht van het draaipunt verwijderd is, des te groter is het moment.

Het afmaken van de werpbeweging.